TI ENOL
Wawan ngangluh ka babaturanana, pedah mindeng ditampik wae ku awewe nu dipikabogohna, padahalna niatna seurius, lain rek heuheureuyan, tapi rek terus ka bale nyungcung.
Wawan: “Jaman kiwari mah memang hese neangan awewe nu teu piduit teh!”
Akil: “Naha?”
Wawan: “Apan lolobana mah calon pamajikan teh hayang boga calon salaki beunghar, loba duit, minimal cenah boga geus boga imah sorangan!”
Akil: “Rea keneh wanoja nu teu kitu?”
Wawan: “Rea dimana?”
Akil: “Di SPBU. Geura wanoja nu dipanggihan apan nyebutna oge, “Ngawitan ti enol nya, Kang…”
Astra Wiwaha – Tanjungsari, Sumedang
MOBIL ELP
Mobil elp mangprung, supir teh sigana ngarasa jalan nu sorangan teu paduli batur.
Panumpung: “Kira Kang… Kiri…”
Mobil terus mangprung.
Panumpang: “Kiri… kiri… kiri…” bari ngagebrag-gebrag panto mobil.
Geus rada lila kerek mobil elp teh eureun.
Panumpuang kukulutus: “Euh… jauh teuing atuh euy eureun di dieu mah, uing kudu leumpang deui, ngagawekeun pisan!” kituna teh bari satengah ngalungkeun ongkos ka kenekna.
Kenek: “Sawios langkung mah atuh, Kang. Haratis teu kedah nambihan!”
Sena Mulyana – Ciaul, Sukabumi
DAGANG MASKER
Tempat wisata geus mimiti dibaruka. Nu bariasa dagang gé milu bungah. Tapi aya nu angger dagangan, aya deuih nu pindah ka dagangan nu lian.
Soni: “Sép, naha teu dagang cilok deui?”
Asép: “Geus loba nu dagangna.”
Soni: “Euh, ari éta rék dagang naon?”
Asép: “Masker. Apan mun rék asup tempat wisata téh kudu maraké masker, ari di lawang asup mah pan marahal. Lah ku uing dibédakeun dua rébu gé bakal ditebak.”
Soni: “Pinter manéh.”
Asép: “Sugan teu loba nu nurutan.”
Acéng Subagja – Limbangan, Garut
KAPOK
Riki: “Kapok uing mah embung wawanohan deui jeung uukhtian,”
Andri: “Kéla-kéla, kenalan dina naon ieu téh?”
Riki: “Dina médsos.”
Andri: “Enya atuh da lolobana mah diropéa. Video call atuh,”
Riki: “Unggal video call manéhna maké cadar.”
Andri: “Ari kapokna di mana?”
Riki: “Nya beungeut aslina, ari ekspektasi mah Alhamdulillah, ari realitana Innalillahi,”
Agus Wicaksana – Singaparna, Tasikmalaya
BALIK NAMA
Pulisi: “Ibu, motor Ibu kedah balik nama.”
Ibu-ibu: “Alim ah, kedah balik nama mah…”
Pulisi: “Kedah atuh, Ibu… supados ka payunna gampil pami nguruskeunana.”
Ibu-ibu: “Bapa Pulisi, ulah maksa atuh. Abdi alim balik nama. Nami abdi téh Maya H. Rujub. Cobi pami dibalik nama, panginten janten Bujur H. Ayam.”
Pulisi: “???”
Komsut – KBB
MEUNTAS JALAN
Abud jeung Robi, budak umur genep taun keur nangtung sisi jalan. Rék meuntas tapi kalah ngajegjen geus satengah jam. Disampeurkeun wé ku emangna.
Emang: “Lain rék meuntas?”
Budak: “Muhun.” (némbal bareng)
Emang: “Ku Emang pan geus dipapagahan. Mun rék meuntas kudu kumaha?”
Budak: “Ngalieuk ka kénca.”
Emang: “Tuluy?”
Budak: “Ngalieuk ka katuhu.”
Emang: “Naha atuh ngajengjen waé?”
Budak: “Apan mobil motor can aya nu ngaliwat.”
Emang (gogodeg)
Komsut – KBB
FOTO MODÉL
Barudak di buruan keur silih agulkeun babaturan ninina séwang-séwangan.
Budak 1 : “Réréncangan nini abdi mah seueur nu janten pejabat.”
Budak 2 : “Nini abdi gé seueur nu janten guru.”
Budak 3: “Komo nini abdi mah tos janten foto model.”
Budak 1 + budak 2: “Foto model dina majalah naon?”
Budak 3: “Dina buku Yassien.”
Komsut – KBB
LEUWIH PERCAYA
Jaman baheula, nalika kandaraan masih make kuda. Mang Amin ngadatangan sobatna Mang Dili, maksudna rek nginjeum kuda keur ka leuweung.
Amin: “Cing nginjeum kuda euy, urang aya perlu rek ka leuweung!”
Dili: “Euweuh kudana oge keur dipake moro ku anak uing!”
“Hiiihhhggghhh…” teu kungsi lila di pipir imahna kadenge kuda hihieman.
Amin: “Eta geuning aya sorana mah?”
Dili: “Maneh leuwih percaya ka uing atawa ka kuda?”
Koko Koswara – Setiabudi, Bandung