Nasution Co

Saparapat Juta

Ku Adé Wa Ojo

 

Mimimiti diangkat jadi guru SD, pangasilan téh leutik kénéh. Manasina kiwari, alhamdulillah

geus harojih. Harita, mangsa nampa SK PNS 80%, gajih ukur opat puluh opat rébu opat ratus

pérak. Basa SK PNS 100% geus katarima, gajih gé undak jadi gembleng lima puluh lima

rébu lima ratus pérak. Diukur ku pangabutuh sapopoé, jelas nogéncang; gedé paseuk batan

tihang. Atuh ana tepung jeung bulan anyar sok ngadadak katerap kasakit strés. Puguh

ninggali struk gajih jeung hutang ganjor kacida. Nu matak kitu bédana nu beunghar jeung nu

miskin téh. Ari nu miskin mah struk heula kakara strés. Mun nu beunghar strés heula kakara

stroke. Pangna strés, makihikeun gajih téa nu heureut pakeun pungsat bahan kudu saeutik

mahi loba nyésa. Cobi émut dék teu rieurrr kumaha? Deuk uclak –éclok ka balad saparofési,

heueuh nyasat atuh, sarua wé pajenggut-jenggut jeung nu dugul!

Nasib guru SD alam harita mémang walurat pisan. Mun dibanding-banding, caang kénéh

bandar karét. Éta baé, pangala bandar karét sakali ngiangkeun barang, untungna kana sapuluh

lipeteun gajih guru SD. Itung wé mun dina sabulana manéhna “ngekspor” barang minimal

opat kali, geus kajudi sabarahaeun piuntungeunana. Mun dibandingkeun jeung gajih uing,

jauh tanah ka langit.

 

Nu matak dina sakalieun ruang-riung jeung maranéhna, haté sok merod. Kurang-kurangna

mah hayang néangan panto muka, méh aya alesan ngudar sila. Seug komo, mun maranéhna

nyaritakeun kauntungan sabada ngorder barang. Walaaah…, langsung kabur pangacian.

Téngsin déch akika…!

Bareng jeung perjalanan waktu, golongan ngarayap naék. Otomatis gajih gé undak. Diutang-

itung, narima per bulan téh jadi dua ratus lima puluh rébu. Ngan ari dibandingkeun jeung

bandar karét téa, jelas masih jauh kénéh. Maranéhna mah lain raratusan rébu deui. Tapi, geus

meuntas ngajuta ka luhur; jaradi jutawan. Mun épés méér bakal ngéplék jawér ngandar

jangjang.

“Bet kudu minder sagala…,” Ceuk Kepala Kandép Kecamatan basa kuring ngadu, “Guru mah

profési mulia. Keun baé miskin harta gé, da puguh beunghar budi. Asal iklas, in syaa Alloh

baris jadi amal ibadah, sampeureun jaga di ahérat.”

“Muhun, Pa na kituna mah…. Mung éta paripolahna, ngahajakeun pamér kakayaan

ngabadugan irung. Unggal pendak, nu dicaritakeun téh ngan artos wé jiga taya téma sanés.

Paagul-agul nyaritakeun untung mangjuta-juta….”

“Enya ma’lumeun…. Tong éléh géléng, guru mah loba akal. Pikeun nyanghareupan jalma nu

matréalistis, aduan ku matéri deui. Naon héséna?”

“Ari Bapa… nyasat atuh. Pan abdi mah héngkér, tiasa ngaduan kumaha?”

“Sabaraha gajih téh ayeuna?”

“Dua ratus lima puluh rébu, Pa.”

“Tah… tah… gampang ari kitu mah. Mun maranéhna ngalobrolkeun deui haliah dunya, heug

nanyakeun panghasilan urang, ulah disebutkeun dua ratus lima puluh rébu. Tapi, sebutkeun

sing bedas saparapat juta kituh. Omat juta-na sing ngéngkréng! Moal geura, moal ngahina

deui, da puguh sarua aya juta-an.”

Lakadalah… ideu brilian yeuh.